Rozdział 3

    ..... kiedy zobaczyłam kto stoi w drzwiach nie mogłam oddychać, otóż zobaczyłam w nich samego Zayn'a Malika. Patrzałam się na niego i nie mogłam nic z siebie wydusić. On tylko spojrzał na mnie, odwrócił głowę do pokoju i krzyknął:

-Ej chłopaki, znaleźli nas. One nie dadzą nam spokoju nawet w nocy- jeszcze raz zerknął na mnie i tym razem zwrócił się do mnie- Czego chcesz ? Autograf ? Zdjęcie ? Daj nam święty spokój, zobaczymy się na koncercie lub ... oj nawet nie wiem gdzie, nie obchodzi mnie to .. - i zamknął mi drzwi przed nosem.

        Już miała iść, ale w drzwiach ukazał się Styles :

-Przepraszam Cię za niego, chcesz autograf? Już daje- właśnie chciał podpisać mi się na ręce, lecz ją odsunęłam i powiedziałam:

-Nie przyszłam tu po żaden cholerny autograf, mieszkam w pokoju obok i chciałabym żebyście tak nie hałasowali, bo nie mogę zasnąć ! - i na koniec tylko dodałam- Myślałam, że jesteście inni, jak Ci chłopcy z filmików na youtubie, których w kółko oglądałam, ale najwyraźniej się myliłam- i poszłam do siebie do pokoju.

        Położyłam się, hałas od razu ucichł, lecz nadal nie mogłam zasnąć, ponieważ cały czas miałam przed oczami Zayn'a krzyczącego na mnie i Harr'ego, który mnie przeprasza. Nadal nie mogłam uwierzyć, że chłopcy z One Direction mieszkają w pokoju obok, choć byłam trochę zła ze względu na to co powiedzieli Ci dwaj, ale to i tak było niesamowite. W końcu po około godzinie udało mi się zasnąć.

      Nazajutrz wstałam i poszłam do łazienki wziąć prysznic. Po umyciu ubrałam się, umalowałam i uczesałam.  Dopiero teraz przypomniałam sobie, że miałam zadzwonić do rodziców:

Hej mamo- powiedziałam, kiedy mama odebrała telefon

-Jeju, nareszcie zadzwoniłaś, tak się martwiłam- powiedziała- Co tam u Ciebie kochanie ? Jak lot ? Jak hotel ? Wszystko w porządku ?

- Wszystko dobrze, lot minął znakomicie, hotel ? Jeszcze się pytasz ? Jakbyś nie wiedziała. Jest niesamowity, piękny, duży, po prostu wspaniały

- Bardzo się cieszę, że Ci się podoba

- I to jak !!!

- Już za tobą tęsknimy, bardzo tęsknimy.

- Oj przecież dopiero wczoraj wyleciałam. Dobra mamuś muszę kończyć, pozdrów tatę, Kocham was, pa

- Pa kochanie- rozłączyła się.

      Wyszłam z pokoju, zamknęłam go i zeszłam na dół do hotelowej restauracji na śniadanie. Kogo tam zastałam ? Oczywiście całe 1D. W duchu strasznie się cieszyłam i miałam ochotę do nich podbiec, wziąć autografy, ale nie dawałam po sobie tego poznać.

     Usiadłam do jednego ze stolików, w zamiarze wybrania czegoś z menu. Podszedł do mnie kelner, a ja złożyłam swoje zamówienie. Ktoś do mnie podszedł z tyłu i przysiadł się do mojego stolika. Był to Harry.

- Przepraszam Cię za wczoraj, nie wiedziałem, że mieszkasz w pokoju obok. Tak samo jak Zayn myślałem, że jesteś naszą fanką, dlatego tak się zachowałem- powiedział

- W porządku, ale następnym razem najpierw wysłuchajcie, a potem się dopiero odzywajcie- odpowiedziałam

- Dobrze postaramy się- powiedział uśmiechając się- tak w ogóle to jestem Harry- wyciągnął w moją stronę dłoń

- Elizabeth, ale mówią mi Lizzie- odpowiedziałam ściskając jego dłoń

    W tej chwili kelner przyniósł moje zamówienie.

- To ja już będę lecieć, do zobaczenia i jeszcze raz przepraszam. Miło mi było Cię poznać Lizzie- powiedział Styles

- Mi Ciebie również. Cześć- odpowiedziałam mu i zaczęłam jeść mój posiłek, a Harry wrócił do swoich przyjaciół. Po spożyciu śniadania, wróciłam do swojego pokoju.